ابراز عشق کردم تادل قرار گیرد

                                                                    کاین مخمور دمادم در دست جام گیرد

گفتم که ای نگارم نای سخن ندارم

                                  لحظه دیدار تو روح از کلام  گیرد

از حال خود نوشتم بامید آنکه شاید

                                  این آتش دل من در خرمنش بگیرد

اما دریغ وافسوس جز ماتمم نیافزود

                                   از انتظار جانم بوسه ز مرگ گیرد...    

جز خون دل ندارم از عشق من نشانی

وز دست غم ندارم نه تاب و نه توانی

با خود همی بگویم دیگر ننالم از او

اما طنین یادش آید ز هر کرانی

بی عشق زنده بودن در رای ما نگنجد

از مرگ چاره جویم خوشتر ز هر زمانی

ما را نبود با تو جز عشق و مهر و یاری

از ما چه دیدی ای دوست زینگونه سرگرانی

گفتم که با وصالت دیگر غمی ندارم

طرفی نبستم از تو جز ناله نهانی

هر ساعت از عمر من با غم تو شد عجین

ای غافل از حال من از عاشقی چه دانی

با درودی چو نور دل پارسایان تقدیم به عزیزان همراه امیدوارم در کنف الطاف ایزدی راحت جان و صحت جسم نصیبتان باشد. در این وبلاگ قصد دارم سروده های خود که البته نام شعر با آن سنگینی میکند رادرمعرض دید بازدید کنندگان عزیز قرار دهم. به قول روانشاد اخوان ثالث من مرثیه گوی دل افسرده خویشم باشد که موافق طبع بلندتان واقع شود.

شیدایی

یکدم ز تو غافل نیم ای معنی شیداییم

سودای تو بیرون نشد با این همه رسواییم

راهی ندانم جز رهت شوقی ندارم جز غمت

از جان طمع ببریده ام تا تو کنی قربانیم

  7/8/88